Geçen pazar günü, İstanbul’daki Şalpazarı’nın önemli isimlerinden bazıları bir vesileyle bir araya geldiler. Özellikle görüşmek için toplanmamışlardı, tamamen spontane gelişti. İsim belirtmemizde aslında hiçbir mahzur yok ama bence buna gerek de yok. Çünkü konu çok genel ve İstanbul’daki Şalpazarı camiasının hangi köşesine gitseniz orada geçen diyalogların birebir aynısı olmasa da benzerlerine şahit olabilirsiniz. İşin sevindirici tarafı, diyaloglarda bazen tansiyon çok yükselmiş gibi olsa da sonuçta herkesin oradan kol kola ayrılmasıydı.
Kavga, gürültü ya da benzer bir tatsızlık olmadı ama ortaya çıkan bir gerçek vardı, o da konuşanların birbirini anlama noktasından hayli uzaklarda olmalarıydı. Bunun da sebebi ciddi bir istişare eksikliğiydi. İnsanlarımız istişare amacıyla bir araya gelmekten uzak geçirdiği zamanlarda kendi zihin dünyalarında bazı yargı ya da önyargılar beslemişler ve onlarla yaşıyorlardı.
Bir örnek vereyim, sanırım o zaman problem çok daha iyi anlaşılabilir: Orada bulunan değerli bir büyüğümüz, Kirazlıtepe’de kurulu köy derneklerinin insanları birbirinden koparıp uzaklaştırdığını iddia etti. Bu eski bir söylemdi ama aslında geçerliği yoktu. Önünde sohbet edilen mekân bir köy derneğiydi ve içeride başka bir köyden delikanlılar oyun oynuyordu. Başka derneklerde de benzer manzaraları rahatlıkla görebilirdiniz. “Üye olmayan giremez” uyarısı hiçbir zaman geçerli olmamıştı zaten.
Köy derneklerinin kurulma süreci (açıklamanın uzun süreceği ve dolayısıyla burada girmeyeceğimiz masum sosyolojik sebeplerden ötürü) son derece normal bir süreçti, hiçbir sakıncası yoktu. Federasyon da işte tam bu benzer amaçlarla kurulmuş dernekleri bir çatı altında bir araya getirmek, onlarla ortak faaliyetlerde bulunmak ve güç birliği yapmak amacıyla kurulmuştu.
Evet, ŞALFED’den bahsediyoruz. Bir süreden beri Kasım ayı başında bir gece düzenleyeceği söylentileri dolaşıyor ama yapılmış herhangi bir duyuruya rastlamadık. Yine aynı şekilde bir hazırlık da göremiyoruz. Konuya az ya da çok vakıf olan, ucundan kenarından içinde olan hiç kimse gecenin organize edileceğine ya da edilebileceğine inanmıyor. Bu çok acı bir şey ama biz yine de farklı bir yönden bakalım ve yine aynı kesimlerin ortak görüşüne ses olalım:
“ŞALFED istişare toplantısı yapmalıdır”
Gerçekten buna gece etkinliğinden çok daha fazla ihtiyaç var, hatta belki de hem ŞALFED’in hem de Şalpazarlıların her şeyden fazla ihtiyacı var. Üstelik sadece bir sefer de yetmez, çünkü yazının başında Şalpazarlıların diyalog ve bilgi eksikliğinin ne durumda olduğunu resmetmeye çalıştık. Bu sadece düzenlemiş olma amacıyla yapılacak bir tek toplantıyla bertaraf edilemez. Düzenli ve sürekli hale getirilmesi gerekir. Bunu bu yönetim yapar yapmaz, o ayrı meseledir.
ŞALFED bitti mi?
Şimdilik son olarak:
“ŞALFED bitmiştir. Hiçbir fonksiyonu kalmamıştır. Benim de öyle bir gündemim yoktur” söylemleri neredeyse ağız birliği yapmışçasına konuyla uzaktan yakından herkesten işittiğimiz ifadeler. Bunlar politik değil samimi söylemler olabilir. Yani gerçekten buna inanarak söylüyorlardır ama işin aslı öyle değildir. Geçmiş dönemlerde sporda, siyasette, STK’cılıkta benzer söylemleri birçok ağızdan duyduk ama kurumlarda bir seçim olduğu zaman aynı kişilerin söz konusu makamlara aday olup seçildikleri de gözlerimizle gördük.
Türkiye’nin ilk ilçe federasyonu sadece bu özelliğiyle bile gözden çıkarılmaması, ihmal edilmemesi gereken bir kurumdur. Gün gelir, hepimizin ihtiyacımız olur ama o zaman da federasyonu bir günde güçlü ve etkili hale getiremeyiz.