Şalpazarı Eğitim, Kültür, Sanat ve Turizm Derneği’nin 4. Olağan Kongresi geçtiğimiz pazar günü yapıldı. Mevcut ve kurucu başkan Hasan Keskin listesinde bazı değişiklikler yaparak bir dönem daha yetki aldı.
Eğitim Derneği’nin kongreleri biraz farklı ve renkli geçer. Ağır misafirler gelir, konuşmalar yaparlar, uzun zamandır görüşemeyen eski dostlar birbirini görür ve hasret giderir. Yalnız bu güzel atmosfer kongre havasını bir miktar dağıtır. Kongre mezunlar yemeğine döner.
Bu kötü bir şey midir? Doğrudan bunu söylemek belki haksız ve insafsız olur ama işin istişare kısmı güdük kalır. Koskoca valinin, belediye başkanlarının, belediye başkan yardımcılarının bulunduğu ve sırayla çok güzel konuşmalar yaptığı, herkesin tatlı yiyip tatlı konuştuğu bir ortamda nasıl olacak da kalkıp olumsuzlukları dile getiren bir konuşma yapacaksınız?
Evet, kongrenin şekil şartları yerine geliyor. Gündem maddeleri okunuyor, kabul edenler-etmeyenler, eller kalkıp iniyor, hayırlı olsun, geleneksel aile fotoğrafıyla mutlu son...
Halbuki genelde hemşehri dernekçiliğinin, özelde Şalpazarı dernekçiliğinin konuşulması ve üzerinde çalışılması gereken sorunları var. Bunları sosyal medyada açıktan yazdığınız zaman olmuyor, “Aaa, şimdi ayıp ettin. Kendi aramızda halledelim” klişesi devreye giriyor. Biz gazeteciler yayın organlarımızda ima bile etsek aynı muameleyi görüyoruz. E peki, o “kendi aramız” denen yer neresidir?
En geniş katılımla gerçekleşen Eğitim Derneği kongrelerinin atmosferini yukarıda yazdım. ŞALFED de çok uzun zamandır istişare toplantısı yapmıyor. Nispeten kapalı ortam diyebileceğimiz WhatsApp gruplarında azıcık tadı kaçan kapıyı çarpıp çıkıyor. Nasıl olacak bu işler? İşin kötüsü, biz gazeteci olarak mesleğimizi çiğnemiş oluyoruz.
Kongreden bu konudaki tek tesellimiz, Üsküdar Belediye Başkanı ve Başkan Adayı Hilmi Türkmen’in “Seçimden sonra derneklerle daha yakından ilgileneceğiz. Çalışmalar yapacağız” anlamında sözler sarf etmiş olmasıydı.
Madem Hilmi başkan öyle söyledi, biz de diyeceklerimizi 31 Mart sonrasına bırakalım. Yalnız bu işin daha fazla ertelenir hali yoktur. Sözünü ettiğimiz sorunlar ciddi problemlerdir. Birçok dernek ŞALFED’nin varlığını ve kendilerine faydasını sorgulamaya başlamıştır, belki onlar da radikal kararlar almak için seçim sonrasını bekliyorlardır. Belki de ŞALFED kongresini...
Eğer bu konu yine ağırdan alınır, tez zamanda herhangi bir gelişme olmazsa biz de gazetecilik mesleğimizin önündeki memleket sevdası filtresini kaldırmak zorunda kalacağız. Halihazırdaki tavrımız da aslında memleket hayrına değil ya, neyse... Hayırlısı bakalım...
